Bizler bir şeye inanabilmek için zihnimiz tarafından ikna edilmeye ihtiyaç duyarız. Ama her birimizin inançları zaman içerisinde değişmek ve yerlerine yeni bilgiler konulmak durumundadır. Kendimizle, hayatla, dünya ve birçok kavramla ilgili inanç kalıplarımız zaten kırılmaya ve değişmeye mahkumsa, inanç kavramını nasıl ele almalıyız? Her birimizin bir şeylere inanmaya ihtiyacı vardır. Bir ateist bir şeye inanmıyorum…

İnsanın yaradılış kodlarında hayatta kalmak, yaşamını sürdürmek ve üremek vardır. Bu alana yapılan müdahaleleri, realitesinin icaplarına göre aşmaya çalışır. Kimi zaman bir lokma ekmek için kimi zaman sevdiklerini ve alanını korumak, kimi zaman da varlıklarını konfora dönüştürmek için mücadele eder. Hayata ve kendine saygısı arttıkça, mücadele şekli kabadan inceye doğru gelişir. Hayatta kalabilmek için öldürme…

Her biriniz hayatınızı güzelleştirmek, iyileştirmek tatlandırmak ve lezzetlendirmek istiyorsunuz. Gerek para, madde ile ilgili konularda olsun gerek sosyal ilişkilerde olsun hayatınızın çeşitli alanlarında şifalandırmak istediğiniz konular var. Fakat maddeye, dünyaya odaklanıp sadece o alanın içerisindeki bir şeyi çözmek istediğinizde çoğu zaman bunları çözemediğinizi hatta ilerlemeyi bırakın gerileme hallerini gördünüz. Ya da sadece o fiziki gibi…

Her canlının bir yolu bir çizgisi olduğu gibi, tabi ki dünyanın ve dünya üzerindeki her bir bölgenin, bir canı dolayısıyla da bir kaderi ve bir çizgisi var. Buraya doğmuş olan biz insanlar, öncelikle bu coğrafyanın kaderine tabiyiz. Küresel bir zaman var ki, her şeyin olmuş ve bitmişliğini bize gösteriyor. Mutlak durumlar varmış gibi… Bu aslında…

Bizler şu an da dahil olmak üzere, potansiyelimizin içinde cezalandırıcı Allah inancı olduğu için bu inancın baskın olduğu coğrafyada dünyaya geldik. Yetiştiğimiz coğrafya, anlayış, inanç ve kültürler açısından burada dünyaya gelmiş tüm insanlarda ortak olan bu inananışın hepimiz üzerinde çok önemli bir tekamül etkisi var. Bu halden  özgürleşebilmek, dünya hayatını cennete çevirebilmenin çok önemli bir…

Çocukluğunuzda ailenizden bazı talepleriniz vardı. Bunlar; ilgi, dokunuş yiyecek ve en önemlisi sevgi talebiydi. Eğer seviliyorsanız onaylandığınızı; sevilmediğinizi hissediyorsanız ise onaylanmadığınızı düşünüyordunuz. Ya da anneniz, babanız, aile üyeleriniz sevgisini sizden daha çok başkasına gösteriyorsa, bu anne ve babanın birbirine gösterdiği sevgi de olabilir, belki de kendinizi bir sevgi eksikliğine maruz kalmış hissettiniz. Bu hissiyat da…